Konwencja AETR reguluje czas pracy, przerwy i warunki zatrudnienia w międzynarodowym transporcie drogowym. Celem wprowadzenia tej ustawy jest głównie rozwój i usprawnienie międzynarodowych przewozów osób i ładunków oraz zwiększenie bezpieczeństwa ruchu drogowego.
Konwencja AETR, nie obowiązuje pojazdów takich jak samochody o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 ton, włączając w to przyczepę lub naczepę. Pojazdów do przewozu osób, które konstrukcyjnie nadają się do przewozu 9 osób wraz z kierowcą, pojazdy wykonujące regularny przewóz na drodze, które nie przekraczają 50 km/h, pojazdy nieprzekraczające 30 km/h, pojazdy sił zbrojnych i służb porządkowych, pojazdy używane w ratownictwie lub w czasie katastrof, pojazdy na wyposażeniu gazownictwa, zarządu dróg, kanalizacji, usług telefonicznych oraz pojazdy umożliwiające odbiór radiowy i telewizyjny, pojazd do odbioru mleka w mleczarni.
Podstawowymi określeniami ustawy o czasie pracy kierowcy są: kierowca to osoba uprawniona do kierowania pojazdem silnikowym, tydzień to okres pomiędzy godziną 24 w poniedziałek do godziny 24 w niedziele, odpoczynek to nieprzerwany okres 1 godziny gdzie kierowca może swobodnie zarządzać czasem, czas kierowania pojazdem to okres od momentu uruchomienia silnika do momentu jego zatrzymania, z szczególnym uwzględnieniem postoju na przejeździe kolejowym.
Konwencja ma zastosowanie w krajach członkowskich (istnieją doprecyzowania wewnętrzne) a także w paru ościennych.
Redakcja, KrajowyTransprot.pl
Artykuł z dnia
Archiwum artykułów